در صفحه ی 110 کتاب سال یازدهم در باره ی ابدال در مصوت ها نوشته شده است

: تبدیل نَ پیشین به نِ در برخی فعل های منفی به سبب وجود مصوت ای  ؛ مانند

«نِمی ترسد ».

به نظر می رسد یک ابهام واشکال در این مسئله باشد . 1-بعضی فعل ها هستند

مانند:ویراست , ریخت , پیچید , زیست , ایستاد , بیخت وپیراست که  واج دوم آن ها

مصوت ای است . در منفی کردن آن ها ,همگی با نَ منفی می شوند نه با ن ِ؛

نَریخت و....  حتی یافت ویارست نیز که با صامت ی آغاز می شوند , برای منفی

کردن آن ها از نَ استفاده می کنیم  نه از نِ؛ نَیافت. در حالی که بنا بر تعریف کتاب

این فعل ها نیز باید با نِ مکسور آغاز شود نه با نَ مفتوح 2-اما تبدیل نَ  به نِ در

افعالی که علامت ماضی استمراری یا مضارع اخباری «می » می گیرند نه به خاطر

مصوت «ای» است بلکه به خاطر صامت «میم» است . صامت میم یک صامت

خیشومی لبی واکدار است .صامت نون نیز یک  صامت خیشومی دندانی واکدار

است . وقتی این دو( ن وم) در کنار هم قرار می گیرند وبخواهیم بین آن دو مصوت –َ 

قرار دهیم ,  برای این که ساده تر وراحت تر تلفظ شود, نَ به نِ تبدیل می شود . پس

صامت نون وصامت میم همراه با مصوت ای با مصوت –ِ یا کسره راحت تر تلفظ می

شود تا  با –َ یا فتحه.امتحان کنید .شب به خیر .حسن دهقان