دست معلم از وقب حیوان روان شد .فرود آمد .لب را به اشاره صورت بست .....( کلاس نقاشی . سال دهم )

برای بعضی از دانش آموزان این سوال پیش می آید که وقب دقیقا کجای اسب است ؟ چون در معنای وقب گفته اند که :گودی اندام حیوان . بعد برای معنای آن گفته می شود که : معلم گودی اندام حیوان را کشید . حالا کدام گودی ؟بعضی ها گودی چشم را گفته اند وبعضی ها هم گودی کمر و....

یکی از ویژگی های این درس،  توصیف دقیق صحنه ها وذکر جزئیات بدن اسب  است و نویسنده با دقت،  به نقاشی بدن اسب به وسیله معلم می پردازد .

اگر به این توصیفات دقیق نویسنده خوب نگاه کنیم ووقب را همان گودی اندام اسب بدانیم ، پی می بریم که وقب در اینجا به معنای گودی جلوی پیشانی اسب است نه گودی چشم یا کمر ؛ چون در زیر پیشانی اسب یک گودی و انحنایی وجود دارد که دقیقاً با توصیفات نویسنده مطابقت دارد . معلم بعد از این جمله ( دست معلم از وقب حیوان روان شد )می گوید : فرود آمد .  حالااز کجا فرود آمد ؟   از پیشانی وهمان انحنای پیشانی اسب . وبه دنبال آن لب اسب را هم می کشد و بعد فک زیرین و آخره  . وقتی که آخره ( چنبره گردن اسب ) را می کشد دوباره به صورت اسب برمی گردد و چشم ها و گوشها را می کشد وبه یال و غارب ( میان دو کتف ) می رود .عصرتان به خوبی و شادی .حسن دهقان

 

کرم ورزد آن سر که مغزی دراوست / که دون همتانند بی مغز وپوست فارسی یازدهم ، درس نیکی

در این بیت حضرت سعدی به ستایش وتوصیف  بخشندگان وجوانمردان می پردازد و با یک تشبیه مخفی ومضمر آن ها را به میوه هایی تشبیه می کند که هم درونی پر بار ومفید دارند وهم ظاهری خوب و آراسته  .در مقابل بخشندگان ،انسان های پست وبی ارزش هستند  که مانند میوه های  پلاسیده وپژ مرده می مانند که نه باطنی خوب دارند ونه ظاهری مقبول و دلپذیر.

 معنای بیت : آن کسی بخشنده وکریم است که هم باطنی باارزش و پر بار و  هم ظاهری خوب دارد / انسان های پست و بی ارزش نه باطنی مفیدوباارزش دارند ونه ظاهری خوب .صبحتان به خیر وخوبی . حسن دهقان