اگر کوه آتش بود بسپرم / از این تنگ خوار است اگر بگذرم
کلمه ی محوری بیت « تنگ » است .تنگ به معنی باریکه ای است میان آتش .در قدیم یکی از راه های اثبات بی گناهی انسان ، عبور از میان آتش بود . هیزم زیادی می آوردند واز میان آن باریکه ای برای گذر شخص ایجاد می کردند واو می باید از میان آن باریکه می گذشت .حضرت فردوسی در چند بیت بعد به این نکته اشاره می کند :نهادند بر دشت هیزم دو کوه . این مصراع هم به مقدار فراوان هیزم ها وهم طرز قرار دادن هیزم ها وایجاد راه باریکی در میان آن اشاره دارد . عصرتان به خوبی وشادی .حسن دهقان