یکی از آرایه های معنوی شعر « تجاهل العارف» است . یعنی انسان دانا وآگاه عمداًخود را به نادانی می زند ویا تظاهر به نادانی می کند .در روز مره نیز گاهی پیش می آید که مردم از آن استفاده می کنند .مثلا ً معلم به دانش آموز می گوید : توباید درس بخوانی یا من ؟ یا مردی به همسرش می گوید: نمی دانم تو باید غذا بپزی یا من ؟ و.... این آرایه معمولاًبه صورت سوال بیان می شود ودر پایان عبارت باید علامت سوال گذاشت .  این آرایه برای بیان شگفتی ،مبالغه در تشبیه یا توبیخ مخاطب به کار می رود .

  مثلاًحضرت  سعدی  می فرمایند :

ندانم این شب قدر است یا ستاره روز /تویی برابر من یا خیال در نظرم ؟

یا آذر بیگدلی :

قدي داري خرامان ،نخل ياسروي نمي‌فهمم /  رخي داري فــروزان ،مهر يا ماهي نمي‌دانم؟

اما در ادبیات سال دوازدهم در درس شکوه چشمان تو شاعر در دو بیت از این آرایه استفاده کرده است :

آه این سر بریده ماه است درپگاه /یا نه سر بریده خورشید شامگاه ؟

خورشید بی حفاظ نشسته به روی خاک /یا ماه بی ملاحظه افتاده بین راه ؟

شاعر بامبالغه در  تشبیه سر بریده شهید حججی به ماه یا خورشید به شکلی زیبا وهنری از این آرایه استفاده کرده است . عصرتان به خیر وخوبی.  حسن دهقان