به نظر بنده نام فرایند های واجی را باید به « دگرگونی های آوایی » تغییر داد .چون

آنچه تغییر می کند ,در تلفظ(آوا ) است نه در نوشتار .ما قند شکن را هر گونه که

تلفظ کنیم , باز باید به صورت « قند شکن » بنویسیم ونه چیز دیگر. بدتر را هر گونه

بگوییم ,باید بدتر بنویسیم وگر نه از ما غلط املایی می گیرند  .بنابر این این دگرگونی

ها مربوط به گفتار هستند نه نوشتار . کتاب  برای نوشتار مثال سپید را بیان کرده

است که به سفید تبدیل شده است ( ص 110 , سال یازدهم ). اولا بحث تبدیل

سپید به سفید مربوط به دستور تاریخی است ونه دستور امروزی. در دستور تاریخی

نیز از این تبدیل ها بسیار وجود دارد ( کتاب دستور تاریخی زبان فارسی دکتر خانلری

, بحث واک های زبان فارسی ) . دوما شما سپید بگویید, همان سپید را می نویسید

یا سفید .پس چیزی تغییر  نکرده است  .سوما  امروزه سپید کاربردی در زبان معیار

 ندارد .  پس این دگرگونی ها در حوزه ی گفتار است وباید این  دگرگونی ها را

درهمانحوزه بررسی کنیم .شب به خیر .حسن دهقان