ترکیب در این جا یعنی یک کلمه مرکب که از دو تکواژ آزاد یا مستقل ساخته شده است : کاروان سرا ( کاروان + سرا ) ، کتاب خانه ( کتاب + خانه ) دلبر ( دل + بر ) و....

گاهی اوقات رابطه بین دو تکواژ بر اساس تشبیه است بدون نقش نمای اضافه ؛ مثل : ماه چهر ( کسی که چهره اش مثل ماه است )گل اندام ( کسی که اندامش مثل گل است ) پری چهر، گل رخ و... . بنابر این اگر دربیتی یا جمله ای چنین ترکیباتی به کار رفت ، باید آن ها را به عنوان آرایه تشبیه در نظر بگیریم .مثال از استاد شهریار :

نوشداروی وبعد از مرگ سهراب آمدی / سنگدل این پیشتر می خواستی حالا چرا

سنگدل یعنی کسی که دلش مثل سنگ است ( تشبیه )

حضرت سعدی :

به زیور ها بیارایند وقتی خوب رویان را / تو سیمین تن چنان خوبی که زیور ها بیارایی

سیمین تن ( کسی که تنش در سفیدی  مثل سیم یا نقره است )

عصرتان به نیکی وشادی .حسن دهقان