ادبیات فارسی

اولا در این غزل در چند بیت واژه ی همه آمده است که معنی آن ها با هم متفاوت است . در بیت (همه در گاه تو جویم تا آخر ) همه به معنی فقط یا تنها است .در بیت (همه عزی وجلالی ) همه به معنی تماما یا سراسر است . در بیت (همه غیبی توبدانی ) همه به معنی هر است . اما نکته مهم در بیت آخر آن است که ، بعضی از دانش آموزان می خوانند : روی ِ رهایی ؛ در حالی که باید بعد از روی کاما گذاشت ؛یعنی بخوانیم مگر از آتش دوزخ بودش روی ، رهایی .ضمیر  ش در بودش باید بعد از روی باشد پس می شود رویش .به چند دلیل باید بعد از روی کاما گذاشت : 1- نهاد در این مصراع رویش است؛ یعنی می شود : مگر رویش از آتش دوزخ رهایی یابد 2- روی با کلمات لب ودندان آرایه ی تناسب ایجاد کرده است 3- اگر بخوانیم رویِ رهایی آنچنان معنی زیبایی از آن به دست نمی آید . شب خوش .حسن دهقان