از آنجا که کلمات فارسی همزه ی پایانی ندارند  , فارسی زبانان تلاش کرده اند که در  نوشتن آن  تغییراتی ایجاد کنند؛ مثلا ًهمزه ی پایان کلمات (املاء , انشا ء,  امضاء و...) را حذف کرده اند .

 همزه ی پایانی : 1- همزه اگر در پایان کلمه قرا گیرد و خودش وحرف ماقبل آن ساکن یا مصوت بلند  باشد , به تنهایی  و بدون کرسی نوشته  می شود : ( سوء , جزء, شی ء,ماء )

 نکته مهم :اگر به کلمات مذکور  کلمه ای اضافه شود باز به تنهایی نوشته می شوند : سوء هاضمه , جزء اول , شی ء بزرگ . اگر  «ی » اضافه شود با کرسی «ی» نوشته می شود (بررسی جزئی ,اثرات سوئی ,شیئی کوچک )

2- اگرحرکت حرف ماقبل همزه ی پایانی  فتحه باشد , همزه با کرسی الف نوشته می شود ( مبدَأ , منشَأ , ملجَأ , خلَأ و....)

3- اگر حرکت حرف ماقبل همزه ی پایانی ضمه باشد , با کرسی « و» نوشته می شود : لُؤلُؤ( مر وارید ) , تلألُؤ ( در خشیدن ). عصر به خیر. حسن دهقان